Back to the basics

Iedereen die mij al kent weet dat ik een fanatiekeling ben. Hoewel ik houd van een serie kijken of boek lezen met een kop thee, ben ik niet goed in veel stil zitten. Ik houd van uitdagingen in mijn leven en leuk werk. En soms betekent dit dat ik door al mijn enthousiasme een beetje te hard van de heuvel af rol, ipv op een leuk tempo huppel.

In maart had ik een super gezellige vakantie in mijn agenda staan, die door alle corona omstandigheden natuurlijk niet doorging. Door angst van helemaal niets te doen en daardoor te vallen in somberheid of oude patronen heb ik mijn werk gewoon weer opgepakt en geen vakantie genomen. En stiekem ging ik nog een tandje harder werken dan dat ik al deed. Wat voor een hele lange tijd goed ging, ik heb veel liefde voor het werk wat ik doe, voor de opleiding die ik volg en heb ook enorm veel plezier in elke dag meer leren van mijzelf, andere mensen en de wereld.

Maar zoals ik al zei is dat enthousiasme soms een beetje te enthousiast. Laat ik me daardoor leiden en denk ik whooooo, terwijl ik van die heuvel afrol. Alleen op een gegeven moment blijf ik rollen, terwijl ik dan langzamerhand eigenlijk even pauze of mijn huppeltje nodig heb. Ik moet ook zeggen dat doordat ik veel thuis zit ik soms vergeet hoeveel ik doe. Het lijkt weinig, maar als ik dan alles op een rijtje zet blijkt het best veel te zijn.

Dus de stap terug. Back to the basics. Wat doe ik allemaal, en wat vind ik echt belangrijk voor nu. Wat moet op prioriteit 1 en wat kan op de, dit kan later nog (of niet) stapel. Het is voor een deel ook onderzoeken waar ik voor mezelf te veel druk op leg. Wat vind ik echt belangrijk en wat vind ik belangrijk omdat ik denk dat ik het belangrijk behoor te vinden?

Een oud patroon die altijd in mijn enthousiasme er sneaky weer in sluipt. Dus toch even mezelf stil zetten en bedenken, wat heb ik nu nodig. Wat wil ik, waar word ik happy van, wat kan ook en wat is absoluut nodig voor bijvoorbeeld de opleiding of werk. En vanuit de basis kan ik weer verder bouwen als het goed voelt.