Feelings, feelings, feelings

Het zal vast geen verrassing zijn dat ik een gevoelspersoon ben. Ondanks dat ik in mijn leven soms volledig van mijn gevoel ben afgestapt, ben ik best vaak 1 brok gevoel. En vooral in dingen die eigenlijk niet altijd logisch zijn voor anderen.

Ken je dat nog van vroeger? Als je knuffel in de was moest en je dan van streek was omdat die dan bij je weg ging, in de wasmachine moest en zou die dan niet verdrinken? Dat gevoel heb ik nog steeds, weliswaar met een logische zijde eraan. Ik heb gevoelens over blaadjes die van de bomen vallen, wil graag de natuur die leeft aanraken, raak verliefd op elk hondje of katje die ik zie en voel zo intens veel, over van alles. Ik heb gevoelens over dingen waar ik afscheid van moet nemen waar ik goede herinneringen aan heb en wil er eigenlijk alleen afscheid van nemen op het moment dat ik weet dat het een goed huisje krijgt.

Mijn favoriete kleding van voor mijn transitie heb ik aan vriendinnen gegeven, of nog op zolder liggen. Spullen die me veel doen maar eigenlijk niet meer nodig zijn wacht ik soms net zolang mee totdat ik iemand vind die er happy van word. Ik slaap beter als ik weet dat het nieuwe huis van mijn spul een happy huis is. Onlogisch, maar gevoelsmatig is dit hoe het werkt.

Dit gevoelsniveau is iets wat ik vaak verstop. Ik maak het vaak minder groot of vertel het aan niemand. Het is iets wat vanuit de maatschappij word geleerd als niet logisch dus niet nodig. Functioneel heeft dit gevoel geen plaats. En toch is het gevoel er wel. Vroeger maakte ik door schaamte het volledig weg, en droeg het bij aan het uit connectie gaan van mijn gevoel. Want wat ik voelde hoorde niet. Klopte niet. Klopt soms nog steeds niet.

Maar dat is vooral voor anderen. Ik heb soms onlogische gevoelens voor andere mensen, terwijl ze voor mij er zijn. Logica is daar vaak helemaal niet aan te koppelen.

Sommige dingen maak ik nog steeds niet of moeilijk bespreekbaar, maar ik heb wel geleerd om mezelf niet meer raar of gek te noemen hierom. Om ruimte te maken voor het gevoel wat komt en het een plekje te geven. Om te accepteren dat ik nou eenmaal veel voel, om en over van alles 🖤