top of page

Herbelevingen

Vandaag ga ik het hebben over een onderwerp die ik super moeilijk en persoonlijk vind om over te schrijven, maar zoals bij andere aspecten hoop ik dat anderen zich hierin kunnen vinden en er wat aan kunnen hebben.


Ik heb vanaf mijn 15e te maken met herbelevingen. Ik dacht dat dit vooral gerelateerd was aan mijn seksueel trauma, maar het blijkt wat gecompliceerder te liggen dan dat. Ik ga niet over details praten over de herbelevingen maar vooral over onzekerheden die het bij mij met zich meebrengt, mijn communicatie hierover en een stukje regie herpakken.


Mijn onzekerheden in mijn herbelevingen zijn vooral bepaalde overtuigingen dat ik het misschien “verzonnen” zou hebben.. zou “doen alsof” en allerlei andere gedachten in dezelfde trant. Mijn herbelevingen bestaan vooral uit een overspoeling qua (negatieve en intense) emoties en het gevoel in het hier en nu kwijt te zijn, waardoor aanrakingen e.d. me snel in paniek maken. Doordat ik er vanaf het begin geen beelden bij heb gehad, twijfel ik snel of ze wel “echt” zijn, terwijl elk gezond mens wel kan bedenken dat je dit soort dingen niet zou faken. Het is interessant wat mijn hoofd soms doet om me te ondermijnen.


Herbelevingen worden bij mij vooral getriggerd door vertrouwen, en ontspannen. Bepaalde aspecten zitten zo goed ingepakt achter duizenden barrières dat ze alleen vrijkomen als ik me ontspan. Laat ontspannen, en dieper vertrouwen, nou vooral bij seks voorkomen. Het geeft je seksleven een hele nieuwe (on-plezierige) dimensie. Mijn communicatie vroeger bestond vooral uit; raak me niet aan, doe de lamp aan en wacht tot het voorbij gaat. Daarnaast zocht ik vaak herkenningspunten in mensen (littekens o.i.d.) waardoor ik ze in het hier en nu kon plaatsen.


Later ben ik die herkenningspunten in mezelf gaan zoeken. Bepaalde littekens van zelfbeschadiging maar ook mijn borst littekens en sommige tatoeages helpen me mijzelf te plaatsen in het hier en nu en een bepaald stukje veiligheid te vinden in dat mijn herbelevingen van vroeger zijn, en niet van nu.


De regie die ik er nu in pak is hulp vragen en met mijn partner te bespreken (en het bespreekbaar houden), hoe kan je me helpen en wat helpt juist niet. En ook regie te nemen in als je me aanraakt heb ik de leiding over of, hoe en waar (dank je wel haptonoom) 💜

7 views0 comments

Recent Posts

See All
Post: Blog2_Post
bottom of page