✨ Het eerste jaar zonder borsten ✨

Wat een avontuur. Voor mijn gevoel is het nog maar een paar maand geleden en aan de andere kant net zo gewoon alsof het mijn hele leven al zo was!

Vorig jaar zat ik met zenuwtjes om 5 uur in de auto met @maritzuurveld, appte ik eenmaal in het ziekenhuis fanatiek de lieve mensen in mijn leven met updates en had ik later een fantastische dokter voor me die op mijn - toen nog fanatiekere - borstkas aan het tekenen was in volle aandacht. Kwam ik op de operatietafel te liggen terwijl ze vroeg om de cookie cutter.. en vroeg ik met mijn wijsneuzerige flair of ze koekjes ging bakken tijdens de operatie.. haha. Maar nee, daar ging ze mijn hippe nieuwe tepels mee maken.

Wat ik naast al deze vrolijkheid en blijheid wil aanstippen is de twijfels voor de operatie. De, “zou dit het wel zijn”, “hoe zou ik het straks vinden”, “straks ga ik ze toch missen” gedachten. En voordat je nou denkt.. maar had je dan die operatie wel moeten doen? Legde ik tegen al die gedachten 1 zin er tegenover.. “wat als ze op me blijven?”.

Voor mij (en ik denk niet alleen voor mij) waren die gedachtes normaal. In de zin dat ik natuurlijk niet wist hoe mijn borstkas er uit zou zien zonder.. dat ik niet zou weten hoe het erna zou zijn. Dat ze al zo lang een onderdeel van me waren, en dat het heel eventjes gek was om er afscheid van te nemen.

Maar de gedachte dat ze zouden blijven waren ondraaglijk. Mijn twijfels kwamen niet in de buurt van dat gevoel. En na de operatie was er een opluchting. En een opluchting door de opluchting. De platheid klopte gewoon, zelfs voordat al het verband eraf was. Niet dat iedereen dit op deze manier ervaart. En dat hoeft ook niet. Ieders proces is hun eigen.

Ik weet vooral dat ik me nog meer Max voel als daarvoor. Me vrij voel, me sexy voel en niet het gevoel heb dat er zoiets groots op mij zit wat niet bij me hoort. En natuurlijk heb ik mijn onzekerheden maar ik houd van mijn borstkas. Ik heb een liefde voor mijn lichaam die ik eerder nog niet op zo’n manier heb ervaren.

Al was het leren omgaan met een nieuwe borstkas wel een heel ander verhaal.. maar daar vertel ik graag een volgende keer over 💜