Wat ik bedoel als ik zeg dat het goed gaat

Hoe gaat het? 1 van de meest gestelde vragen aan elkaar, en 1 die ik vroeger standaard beantwoordde met “goed!”, en misschien een “wel een beetje moe” erachteraan. Toen betekende mijn goed bijna nooit dat het daadwerkelijk goed ging. Het was alleen zo’n automatisme dat ik anderen niet tot last wou zijn dat ik maar beantwoordde met goed, zodat we daarna verder konden.

Ondertussen als iemand vraagt hoe gaat het met je? heeft mijn goed een hele andere betekenis gekregen. Mijn het gaat goed betekent namelijk niet dat ik me goed voel, maar dat ik vind dat ik goed bezig ben. Dat als ik verdrietig ben, herbelevingen heb of op de wereld aan het mopperen ben, ik nog steeds lief tegen mezelf ben en hulp vraag waar ik het nodig heb.

Dat ik dingen af zeg als ik het nodig heb, eerlijk benoem naar vrienden en therapeuten wat ik voel en waar mijn hoofd en gevoel elkaar dwars zitten. Mijn het gaat goed, betekend dat ik trots op mezelf ben over hoe ik dingen oppak momenteel. En dat ik inderdaad moe ben, omdat ik met allemaal intense dingen bezig ben, maar trots ben omdat dit gevoel van moe zijn er mag zijn en ik er rekening mee houd in mijn week.

Dat het niet betekend dat ik niet meer aan destructieve dingen denk of dat oude overtuigingen niet meer omhoog komen, maar dat ik ze niet meer weg probeer te drukken of lief naar mezelf probeer te zijn wanneer ik merk dat ik toch weer een paar dagen heb gedacht dat ik geen goed mens ben, of egoïstisch zou zijn als ik voor mezelf kies.

Het betekent dat ik me slecht kan voelen en dat het toch goed kan gaan op hetzelfde moment. Omdat ik ook weet hoe mijn vroegere slecht voelen eruit zag, vol met negativiteit en zelfhaat. De momenten dat ik me nu slecht voel en toch lief ben naar mezelf zijn de momenten dat ik het meest trots ben op wat ik heb overwonnen en waar ik nu sta, ook al lukt dat trotse gevoel echt niet altijd op het moment zelf.